یادداشت؛ نقل و انتقالات و مدیریت دلیل اصلی حذف بایرن مونیخ از لیگ قهرمانان؟!

بسیاری از هواداران بایرن مونیخ یولیان ناگلزمن را مقصر اصلی حذف این تیم برابر ویارئال می دانند. به خصوص تصمیم او برای تعویض هرناندز با دیویس که باعث رقم خردن گل دیرهنگام تیم اسپانیایی شد. البته نقش سرمربی را در عدم بازی مناسب بایرن در دو دیدار برابر حریف خود را نمی توان منکر شد ولی با نگاهی عمیق تر می توان به موضوعی جدی تر در بایرن برخورد کرد. مشکل بزرگتر، نبود گزینه های مناسب بر روی نیمکت است تا تیم خسته را تقویت کند. واضح است که نیمکت بایرن مناسب تعداد و سطح رقابت های این تیم در عرصه اروپایی نیست. برای سال‌ها، بایرن برای بازیکنانی خوب، اما نه درجه یک، بیش از حد پول پرداخت کرده است.

نگاهی به برخی از خریدها و ارقام این موضوع را نشان می دهد.دایوت اوپامکانو 42.5 میلیون یورو یا هرناندز و کورنتین تولیسو که مستعد آسیب دیدگی نیز هستند به ترتیب با 80 و 41.5 میلیون یورو. آنها بازیکنان خوبی هستند، اما آیا این مبالغ هنگفت بهتر نبود متوازن تر هزینه می شد؟ تا برای مثال در خط حمله وابستگی شدید به لواندوفسکی ایجاد نشود؟

زمانی که ناگلزمن در نیمه دوم به دنبال فشار بیشتر بود. تنها سرژ گنابری را داشت. چوپو موتینگ نیز دیر وارد زمین شد، اما همه هواداران بایرن می‌دانند که او آخرین راه‌حل است. دیویس به عنوان یک وینگر وارد شد و در بایرن به یک مدافع چپ چشمگیر تبدیل شد، اما این واقعیت که ناگلزمن او را به‌عنوان یک مهاجم به‌ جای یک مدافع نشان می‌دهد، گویای عدم وجود گزینه‌های مناسب است. یا مورد دیگر اینکه سرمربی نباید مدافع را بیرون می کشید و لازم بود لروی سانه خسته را تعویض میکرد. ولی اینها در شرایطی است که گزینه های جانشین در دسترس باشند. از این رو این شکست به جز ناگلزمن مقصر مهمتری نیز در بخش مدیریتی دارد. 

دیدن مدیران ورزشی آلمانی روی نیمکت در یک دیدار در کنار سرمربی  عجیب است. به طور معمول این شرایط در جای دیگر دیده نمی شود. . حضور حسن صالحمیدزیچ، برای ناگلزمن آسان نیست. به وضوح برای هانسی فلیک هم نبود. صالحمیدزیچ باید در کنار اولیور کان، مدیر اجرایی، در جایگاه بنشیند و در مورد نقل و انتقالات صحبت کند. 

هیچ کس در فوتبال جهان به جز بایرن مونیخ هرناندز را به رقم 80 میلیون یورو  به خدمت نمی گرفت. البته هرناندز مدافع بزرگی است ولی چنین رقمی مناسبت و بهینه تر می توانست خرج شود و با کمی کند و کاو می توان گزینه های مناسب با رقم پایین تر را دید. البته مشکل خرید هرناندز نیست بلکه این احساس که چنین انتقالی نیاز تیم را به مهره های بیشتر برطرف میکند جای سوال دارد. اگر بایرن توانایی هزینه بیشتر نداشت می بایست با 80 میلیون یورو خود بهتر عمل می کرد.

مقایسه هزینه هرناندز

منچسترسیتی کوین دی بروین را با 76 میلیون یورو از ولفسبورگ خرید. آرسنال پیر امریک اوبامیانگ را با 64 میلیون یورو به دست آورد و البته  به صورت رایگان راهی بارسلونا شد. رونالدو نیز با 15 میلیون یورو  راهی منچستریونایتد شد.

مشکلات نقل و انتقالات
بایرن می گوید که نمی تواند با ثروت قطر و ابوظبی رقابت کند. هیچ هواداری از آنها چنین انتظاری ندارد. اما برنامه ریزی بهتر برای نقل و انتقالات باید هدف اصلی باشد، به خصوص با توجه به اینکه  لواندوفسکی، توماس مولر و مانوئل نویر به سالهای پایانی خود نزدیک شده اند. شایعات فراروان لواندوفسکی را به بارسلونا مرتبط می داند و شانس بایرن برای یافتن جایگزین بسیار سخت است. 

همه‌گیری ویروس کرونا به شدت به وضعیت مالی بایرن و البته سایر باشگاه‌ها ضربه زده است، اما اگر برای بازیکنانی مانند تولیسو، یا برخی دیگر از بازیکن ها نظیر بونا سار، داگلاس کاستا و ... هزینه اضافه انجام نمی شود مبلغ قابل توجه ای ذخیره می گردید.  مشکلات بایرن در نقل و انتقالات معطوف به زمان حال نیست. نگاهی به گذشته چیزهای قابل توجه ای را نشان می دهد.برای نمونه در خط حمله پیش از  لواندوفسکی: روی ماکای 2003، لوکاس پودولسکی 2006، لوکا تونی 2007، میروسلاو کلوزه 2007، ماریو گومز 2009، ایویکا اولیچ 2009، ماریو مانژوکیچ 2012. سپس گزینه های قرضی نظیر جیمز رودریگز و کوتینیو، آنها در پول خود صرفه جویی کردند اما باعث نشد که تیم چنان که باید پایدار باشد.

در هر حال بایرن تیم بزرگی است و یکی از قدرت های صاحب نام اروپایی، آنها هنوز می توانند برای سالهای آتی به افتخارات بیشتری دست پیدا کنند ولی باید در نقل و انتقالات برنامه ریزی بهتری داشته باشند.

براساس مقاله دویچه وله